Gezdim, Gördüm, Yedim, İçtim

Dağ Evi Bu seneki hedeflerden biri de günübirlik doğa gezileri yapmak. Yakın mesafelerde hem keşif hem de antrenman turları yapmak istedik. Keşif gezisi, ileride çadır kampı yapmaya uygun mekânları belirlemek için. Antrenman ise hem kondisyon geliştirmek hem de ateş yakmak, yol ve iz sürmek gibi teknikleri geliştirmek için. Özellikle bitki ve hayvan türleri ve izleri hakkında bilgi birikimi geliştirebilmek için. Uzun zamandır aklımızda olan Serdar Kılıç’ın dağ evine gitmeyi listenin ilk sırasına yazmıştık. Hayranlık duyduğum çok az insan vardır. Serdar Kılıç kesinlikle onlardan biri. Yıllar önce dağ evini inşa edişini hafta hafta, bölüm bölüm seyretmiştim. Sonrasında Doğadaki İnsan serisi ile birçok bilgi ve tecrübesini bizim gibi doğaseverlerle paylaştı ve paylaşmaya da devam ediyor. Ustanın en büyük eserini gözlerimizle görelim dedik. Gökhan sabah gelip aldı beni, kahvaltı edip yola çıktık. Yaklaşık 3 saat sonra hedefe vardık. Planımız aracı asfalta yakın

9 dan 5 e Kamp sevdasına daha 17-18 yaşındayken tutulmuştuk. İlk kampımız amatör malzemelerle 1990 yazında Saroz Körfezi Gökçetepe Kamp alanıydı. Takiben eden birkaç yıl boyunca Cem, Atilla, Gökhan ve ben kamp ve doğa yürüyüşleri yaptık, nispeten bir adım daha ileri gitmiş malzemelerle. O yıllarda, yani 90ların ilk yarısında, malzemeye erişim hem sınırlıydı hem de çok pahalıydı. Sonra yıllar birbirini kovaladı, herkes bir köşeye savruldu. Bu dört kişi bir daha kamp yapamadı. Atilla’nın katılımıyla üçlü olduk bu sene ama dördü bulamadık. Bu arada ben ve Gökhan ayrı ayrı kamp ekipleri de oluşturmuştuk. Bakırköy Team Gökhan’ın takımı ve son dönemde ben daha çok o takım içindeyim. E dedik, bu iki takımı birleştirelim, Geblo ve Bakırköy Team Extended kadro ile 9 kişi Saroz’a gidelim. Erişimi kolay, gidilecek yer belli. Planlama ve alışveriş sorunsuz. Hatta gidilecek koya kadar her şey belli. Öyleyse verelim ateşe odunu, Tümay, Gökhan, Atilla, Cem, Burak, Soner, Altuğ, Mustafa

Domuzdere ve Gökçetepe Bu kış keşif için Domuzdere’ye uğramıştık. İçinden küçük bir dere geçen ve araba ile direk ulaşımı olmayan harika bir koy... Sahilden 20-25 metre kadar açıkta akıntıların karşılaşması nedeniyle suyun oluşturduğu çalkantılı kısım zıpkınla balık avı için çok umut vadetmişti. Sahilin az içindeki ağaçlık alan gölge için, yakınlardaki düzlükler ve dere yatağı boyunca devam eden sık ağaç örtüsü de yakacak kuru dal parçaları için iyi görünmüştü. Oracıkta onayı verip, bir sonraki kamp alanı olarak tescillemiştik. Bu nedenle rotamız Domuzdere oldu. Hem de hafta içi 2 gece ve 3 gün için planladık. Ama bu sefer planlarda bir de ek var. Domuzdere, ben ve Gökhan içindi ama hemen arkasına gelen hafta sonunu ailece Gökçetepe Kamp alanında geçirmeye karar verdik. Böylece 5 günlük bir kamp ve doğa macerası olacaktı. Çarşamba sabahı her zaman olduğu gibi erkenden yola çıktık. Hedef belli, alış veriş yapıldı, malzemeler tamam, hızlıca Domuzdere’ye vardık. Araba ile dire