Gezdim, Gördüm, Yedim, İçtim

Kerevizdere, şimşeklerin yerde çaktığı yer... Şubatın sonunda Atilla ve Gökhan’la geldiğimiz ve ön keşfini yaptığımız yere haziran ayının ilk hafta sonu gitmeye karar verdik. Atilla hem sağlık nedeniyle hem de özel nedenlerle bizimle beraber olamadı. Haziranın ilk hafta sonu, Cuma gecesi Bahçelievler’den başladı bu sefer macera. Aslında Kağıthane’den demem lazım çünkü yaklaşık 40 kilo, iki çantayı Bahçelievler’e götürdüm. Orada Gökhan’ı bekledim. Annem Tekirdağ’a yazlık eve “biraz” eşya götürecekmiş, ben de Gökhan’dan rica ettim, hem onu bırakırız hem de gece yazlık evde kalıp sabah erkenden yola çıkarız dedim. O da kırmadı sağ olsun. Gece yarısına doğru Gökhan geldi, annemin hazırladığı ”biraz” eşyayı ilk gördüğü an bayılacak gibi oldu. Bagaj, arka koltuk, koltuk araları annemin kucağı dâhil her yeri tıka basa eşya doldurup yola koyulduk. Tekirdağ’a varınca biraz gece yürüyüşü yaptık, ardından da bir şeyler atıştırdık. Yatıncaya kadar saat sabahın 3’ü olmuştu. Sabah 7’de