Gezdim, Gördüm, Yedim, İçtim

Anadolu'nun Avrupası, Eskişehir. Uzun zamandır Eskişehir’i görmek istiyordum. Ülkenin birçok yerine gitmişken en görülmesi gereken yerlerinden biri olan Eskişehir’e bir türlü sıra gelmemesi inanması zor bir şeydi benim açımdan. Ve sonunda kış olsa da hava durumuna takılmayıp gitmeye karar verdik. Eşim Mine’yle birlikte, planımızı yaptık. Otobüsle gidip hızlı trenle dönelim dedik. Gece yarısından sonra 1:20’de bindiğimiz otobüs 3. Köprüyü geçecek diye 2 saat dolaştıktan sonra saat 3:30’da anca Ataşehir’den ayrılabildi. Sabah 8:00’de hava yeni yeni aydınlanırken ki bu da ülkenin saat dilimini değiştirmenin bonusu, Eskişehir’e indik. Otogar ferah ve geniş… Araçlar kolay girip çıkıyor ve içerisi de oldukça temiz ve düzenli.  Kapıdan çıkar çıkmaz karşınıza tramvay istasyonu geliyor. Hemen yanında da bilet gişesi var, 2,70 TL karşılığı aldığınız bilet ile 1 saat içinde bir kez aktarma yapılabiliyor. Eskişehir’in harika bir tramvay sistemi var. Şehir merkezinde her yere t

     Büyük bir özlem benimkisi, dinmiyor, gittikçe artıyor… Doğa beni çağırıyor, kurtulamıyorum zincirlerimden bir türlü, defalarca deniyorum olmuyor… Hep bir sıkıntı hep bir sorun, ya ben hastalanırım ya da yol ortağım, ya bir cenazeye katılmak gerekir ya da bir düğüne… Ama o ses zihnimin derinliklerinden çağırmaya hep devam eder… Yalnız Ağaç      Bir yıldan fazla olan İğneada gezisinin üzerine iptal olan en az 5 geziden sonra artık umutlar azalmaya başlamışken küçük bir arkadaş toplantısında başladı her şey…  “Ah keşke doğa sporu ve kamp merakınız olsa neler yapardık beraberce” diye başlayan konuşma “e bir deneyelim bari ile” devam edip “ne zaman gidiyoruz” ile şiddetlenip “iki hafta sonra gidelim” ile tamamlandı…      Geçen o iki hafta boyunca bayramda hediye alan masum çocuklar gibi sırıtarak dolaştım hep bir korku ile, ya yine iptal olursa diye… Gözüm sürekli hava durumu raporlarında ya yağmur yağarsa diye…      Hiçbir şey ters gitmedi de o güzel gün geldi… Malzemel