Gezdim, Gördüm, Yedim, İçtim

Operasyon Engerek Uzun zamandır hayalini kuruyorduk. Bir kamyon malzemeyle ileri aşama piknik değil ki bizi 25 sene önce yollara düşüren… Gökhan’la bu seneye mutlaka gerçek bir “trekking” eklemeliyiz diyorduk. Uzun zamandır konuştuğumuz bir konuydu. Sadece gerektiği kadar malzeme ve yiyecek ile bir noktadan başlamak ve başka bir noktada yürüyüşü tamamlamaktı planımız… Bu yönde de çalışmaya başladık. Önce rotamızı belirledik. Hem harika doğasının hem de yarım kalan İğneada yürüyüşünün etkisiyle, Kırklareli Istırancalar’da karar kıldık. Güzergâh için ise Çukurpınar köyü ile Dupnisa Mağarası arasına karar verdik. Haziranın ikinci haftası düştük yola. Rota Cuma akşamı iş çıkışı eve gelip yemek sonrası rahat bir uber seyahati ile KooM’a varmakla başladı her şey. KooM (Kadrioğlu Operasyon Merkezi) ilk görev icrası için hazırdı. Malzemeler yayıldı, sayıldı, kontrol edildi, elendi veya eklendi, çantalara olabildiğince eşit dağıtıldı. Adam başı 10-11 kg seviyesinde hazırlandı. KooM

Sekiz… 8 diye yazılır, 7 ile 9 sayısı arasındaki tam sayıdır. Çift sayı olduğundan ikiye bölünebilir. 8 erkek bir araya geldik. Üstelik birbirini tanımayanların olduğu 8 erkek. 3 arabaya doluşup gece yarısından sonra yola çıktık ve yönümüzü Gökçeada’ya çevirdik. Gökhan’la gittiğimiz Gökçeada kampının tadı damağımızda kalmıştı. Oradayken de hep “Bakırköy Team” ile buraya gelmeliyiz deyip durmuştuk. 23 Nisan hafta sonu bunun için çok ideal oldu, 3 günlük bir tatil fırsatı verdiği için. Cuma gecesi yada Cumartesi sabahı 01:30’da yola çıktık. Ben Burak ile Burak’ın arabasında, Gökhan Ulvi ile Ulvi’nin arabasında, geriye kalan Altuğ, Mustafa, Celil ve Soner ise Altuğ’un arabasındaydı. Ulvi ve Celil ekibin yeni üyeleri olarak aramıza katılmışlardı. Her arabada bir walkie-talkie olduğu için yol boyunca ki yaklaşık 6 saat sürdü, bol bol arabalar arası muhabbet yaptık. Sonunda 8:00 gibi Kabatepe’ye varıp 9:30 feribotunun sırasına girdik. Adalar ulaşımının feribota bağlı olması çok sı